Zawód pielęgniarki (położnej) może zatem wykonywać osoba posiadająca prawo wykonywania zawodu stwierdzone przez okręgową radę pielęgniarek i położnych. Podobnie też do przepisów o zawodzie lekarza unormowano m.in. wydawanie przez okręgową radę pielęgniarek i położnych zaświadczenia o prawie wykonywania zawodu albo ograniczonym prawic wykonywania zawodu.
Pielęgniarka (położna) wykonuje zawód na podstawie umowy o pracę, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z podmiotem innym niż zakład opieki zdrowotnej (z tym skutkiem, że wykonywanie zawodu na podstawie umów o pracę zawartych z takim podmiotem oraz umów cywilno-prawnych zawartych przez daną pielęgniarkę czy położną uważa się zasadniczo za równoznaczne z praktyką indywidualną albo indywidualną praktyką specjalistyczną), w zakresie opieki pielęgnacyjnej w zakładzie opieki zdrowotnej, na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z pacjentem, członkiem jego rodziny lub opiekunem prawnym i wreszcie w formie:
– indywidualnej praktyki pielęgniarki (położnej) – na podstawie zezwolenia właściwej okręgowej rady pielęgniarek i położnych i po wpisie do rejestru tych praktyk, uzyskiwanego w przypadku spełniania wymogów określonych w ustawie:
– indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęgniarki (położnej)-również po uzyskaniu zezwolenia i wpisu do rejestru tych praktyk, pod warunkiem posiadania specjalizacji w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia:
– w formie grupowej praktyki pielęgniarek (położnych), co do której występuje unormowanie odpowiadające grupowej praktyce lekarzy, także po uzyskaniu zezwolenia i wpisu do rejestru takich praktyk,
W odniesieniu do praktyk (z wyjątkiem ich wykonywania w miejscu wezwania) obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 4 kwietnia 2000 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem technicznym i sanitarnym urządzenia i pomieszczenia, w których można wykonywać indyw idualną praktykę, indywidualną specjalistyczną praktykę i grupową praktykę pielęgniarek i położnych (Dz.U. Nr 27, poz. 344),
Podobnie do ustawy o zaw odzie lekarza unormowana też została materia nadzoru nad praktykami, przysługującego jednak tytko okręgowej radzie pielęgniarek i położnych).
Wykonywanie zawodów medycznych w ramach przepisów o działalności gospodarczej
Art. 4 ustawy o ZOZ, powołany na początku niniejszego opracowania, stwierdza, iż świadczenia zdrowotne mogą być udzielane, poza zakładami opieki zdrowotnej, przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek, położnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
Przedstawiliśmy już formy wykonywania zawodu lekarza oraz zawodów pielęgniarki i położnej stanowiące „udzielanie świadczeń zdrowotnych przez osoby wykonujące” dany zawód medyczny. Przedstawiciele pozostałych zawodów medycznych – poza szczególnie potraktowanymi ustawowo aptekarzami – wykonują zaw ód, zasadniczo na podstawie stosunku pracy lub jako stałą samodzielną działalność. Ta ostatnia do końca 2000 r. podlega zgłoszeniu do prowadzonej przez gminy, ewidencji działalności gospodarczej na podstawie przepisów powołanej ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej, chyba że obowiązujące przepisy wy- magają uzyskania zezwolenia na prowadzenie danej działalności. Potwierdza to fragment definicji świadczeniodawcy, zawarty w art. 7 pkt 23 ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym: osoby, które uzyskały fachowe kwalifikacje do udzielania świadczeń zdrowotnych i udzielają ich tv ramach prowadzonej działalności gospodarczej, przy czym idzie o osoby inne niż wykonujące zawód medyczny w ramach praktyki indywidualnej lub specjalistycznej.
Samodzielne wykonywanie zawodu medycznego mieści się w definicji działalności gospodarczej jako działalności wytwórczej, budowlanej, handlowej i usługowej, prowadzonej w celach zarobkowych i na własny rachunek podmiotu prowadzącego taką działalność (art. 2 ust. I tej ustawy), określanego jako „przedsiębiorca” (art. 2 ust. 2). Do ewidencji działalności gospodarczej zgłasza się na tej samej zasadzie spółki cywilne (prawa cywilnego), w szczególności spółki cywilne osób fizycznych, traktowancjako odrębne jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, a zatem jako odrębni przedsiębiorcy.
Leave a reply