Różnice w maksymalnych stawkach wynosiły przykładowo: między ordynatorem a jego zastępcą – 7%, miedzy starszym asystentem a asystentem – 6,5%, między starszym asystentem a młodszym asystentem – 14%, między starszą pielęgniarką a pielęgniarką-8%. Maksymalna stawka ordynatora była w 1998 r. o 138% wyższa od stawki salowej. Różnice w stawkach maksymalnych nic odzwierciedlały naszym zdaniem różnic w złożoności i odpowiedzialności pracy między stanowiskami, nie rekompensowały też różnic w doświadczeniu i kwalifikacjach miedzy pracownikami. Większe zróżnicowanie płac można było osiągnąć jedynie przez wykorzystywanie w różnym stopniu widełek na różnych stanowiskach.
Więcej