Jest on uregulowany ustawą z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. nr 9, poz. 31 z późn. zm.). Obowiązek podatkowy dotyczący podatku od posiadania psów ciąży na osobach fizycznych mających psy (art. 13 ust. 1 ustawy). Terminy płatności oraz wysokość podatku ustalają gminy. Nie mogą one jednak przekroczyć maksymalnych stawek podatku określonych przez ustawodawcę. Podatku tego nie pobiera się:
– od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca stałego pobytu na terytorium Polski – pod warunkiem wzajemności:
– z tytułu posiadania psów będących pomocą dla osób niepełnosprawnych (niewidomych, głuchoniemych, niedołężnych):
– od osób w wieku powyżej 70 lat prowadzących samodzielnie gospodarstwo domowe – od jednego psa oraz z tytułu posiadania psów utrzymywanych w celu pilnowania gospodarstw rolnych – po dwa psy na każde gospodarstwo.
Rada gminy może także wprowadzić inne zwolnienia, w tym również zwolnić mieszkańców danej gminy z płacenia podatków od posiadanych psów.
Leave a reply