Gdy podmioty te działają jako pracodawca w celu udzielania świadczeń zdrowotnych swoim pracownikom, utworzone w tym celu przez nic ZOZ-y są ZOZ-ami niepublicznymi (art. 8 ust. 4 ustawy o ZOZ).
Reforma samorządowa 1998 r. spowodowała, że podstawową kategorią organów założycielskich są jednostki samorządu terytorialnego, a nie, jak wcześniej, organy administracji rządowej. Jednostki samorządu terytorialnego działają przez właściwe organy: stanowiące (uchwałodawcze), tj. rady gminne i powiatowe albo sejmiki województw lub wykonawcze, tj. zarządy.
Niepublicznymi ZOZ-ami sąZOZ-y utworzone przez kościoły lub związki wyznaniowe, pracodawców, fundacje, związki zawodowe, samorządy zawodowe, stowarzyszenia, inne osoby prawne (jak przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie czy też spółki z o.o. albo akcyjne, ale nie samodzielne publiczne ZOZ-y, wyraźnie wykluczone z mocy art. 8 ust. la ustawy o ZOZ), osoby fizyczne, spółki nic mające osobowości prawnej (charakter taki mają obecnie spółki cywilne, jawne i komandytowe) – które same mogą być pracodawcami, a zarazem są w świetle dotychczasowych przepisów o działalności gospodarczej przedsiębiorcami (podmiotami gospodarczymi).
Od 1 stycznia 2001 r. spółki cywilne przestaną być uznawane za przedsiębiorców, a będą uważane za formę zbiorowego wykonywania działalności gospodarczej poszczególnych wspólników (jeżeli nie zmieni się dotychczasowe brzmienie analizowanego przepisu ustawy o ZOZ, spółki cywilne, choć nie będąc przedsiębiorcami, będą mogły być organami założycielskimi niepublicznych ZOZ-ów). Należy zaznaczyć, że nie jest uważane za prowadzenie niepublicznego ZOZ-u wykonywanie – zawsze w formie spółki cywilnej-grupowej praktyki lekarskiej bądź grupowej praktyki pielęgniarek lub położnych na zasadach określonych, odpowiednio w art. 50a powołanej ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza oraz w art. 25a powołanej ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o zawodach pielęgniarki i położnej.
Leave a reply