– 1. Analiza koszt-korzyść w odniesieniu do działalności profilaktycznej powinna obejmować większą liczbą lat. Długoletnia profilaktyka pozwala bowiem na znaczne wyeliminowanie kosztów wypadków przy pracy, wypłat odszkodowań dla pracowników i strat czasu pracy.
– 2. Konieczne jest obliczanie obydwu wskaźników wynikowych, ponieważ wybór właściwej decyzji w oparciu tylko o jeden wskaźnik, jak wykazano powyżej, może zaowocować błędną decyzją. Przeprowadzona analiza pokazała, że zakłady pracy osiągające najwyższe wskaźniki różnicowe nie uzyskiwały jednocześnie najlepszych wskaźników ilorazowych. Podstawowym celem analizy jest dostarczenie potwierdzenia, że podejmowanie medycznych działań profilaktycznych w zakładzie przynosi wymierne, wyrażone konkretnymi kwotami oszczędności. Chociaż zdarza się, że koszty przewyższają korzyści uzyskane w rezultacie prowadzenia działal- ności profilaktycznej, to należy zdawać sobie sprawę, iż faktycznym kosztem poniesionym przez zakład jest kwota stanowiąca różnicą między kosztami i korzyściami. Wynika z tego, że środki zainwestowane w działalność profilaktyczną są w takim przypadku w znacznej części rekompensowane przez uzyskane oszczędności.
Wyniki analizy uzyskane przy istniejących ograniczeniach informacyjnych należy traktować jako wielkość szacunkową. Jako ekonomiczne narzędzie wspomagające procesy decyzyjne analiza typu koszt-korzyść może przyczynić się do określenia rodzaju i zakresu podejmowanych w przyszłości działań interwencyjnych z zakresu profilaktyki. Jej wyniki mogą dostarczyć podstawę decyzji racjonalizujących wykorzystanie zasobów finansowych w zakładzie. Do barier wdrożenia analizy kosztów i korzyści w zakładach pracy w Polsce zaliczyć można:
– rozproszenie dokumentacji między różnymi komórkami organizacyjnymi w zakładzie pracy (BHP, dział socjalny, księgowość, dział zatrudnienia i płac, dział techniczny, kierownicy oddziałów produkcyjnych):
– jednoczesne gromadzenie merytorycznie jednorodnej dokumentacji w różnych komórkach organizacyjnych zakładu i przychodni sprawującej opiekę (np. indywidualne karty kontrolne badań profilaktycznych w różnych zakresach gromadzone są w dziale zatrudnienia, u kierowników oddziałów):
– agregacja danych rzeczowych stanowiących podstawę szacunków finansowych i agregacja danych finansowych (syntetyczne księgowanie kwot kosztów):
– agregacja danych na temat medycznej działalności profilaktycznej w zakładzie pracy (brak wyodrębnienia danych na temat absencji chorobowej wywołanej warunkami pracy, brak wyodrębnienia przypadków chorób zawodowych lubparazawodowych w odpowiednim formularzu):
– brak niektórych danych w dokumentacji zakładu koniecznych do przeprowadzenia analizy kosztów i korzyści, np. danych o kosztach badań profilaktycznych wykonywanych w przychodni przyzakładowej co powoduje konieczność włączenia do analizy danych o łącznych kosztach przychodni: powoduje to przeszacowanie (zawyżenie) kosztów profilaktyki pokrywanych przez zakład:
– brak niektórych danych do oszacowania pełnych korzyści wynikających z działalności profilaktycznej, np. danych dotyczących kosztów wypad- ków przy pracy jakie ponosi zakład poza świadczeniami finansowymi na rzecz poszkodowanych pracowników, danych o kosztach przeniesień pracowników na inne stanowisko pracy lub do innej pracy, skutkiem tego jest niedoszacowanie korzyści jakie zakłady faktycznie czerpią dzięki działalności profilaktycznej.
Leave a reply