Kontraktując świadczenia zdrowotne Kasy stosują przepisy ustawy o Powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, przepisy rozporządzenia Ministerstwa Zdrowia o konkursie ofert i poruszają się w ramach symulowanego budżetu opartego na przewidywanym poziomie ściągalności składki i przewidywanej liczbie ubezpieczonych w poszczególnych Kasach. Szczególnie ten ostatni element w znacznym stopniu rzutuje na kłopoty świadczeniodawców usług.
Według założeń do Kas miało wpłynąć w 1999 roku, z tytułu 7,5 procentowej składki na ubezpieczenia zdrowotne (odliczanej od podatku dochodowego od osób fizycznych) 20 mld 000 min 100 tys. zł1. Ostatecznie okazało się, że wartość ta była bardzo zawyżona, oparta o nieprawdopodobny poziom ściągalności składki. Oprócz składek płaconych przez podatników i budżet państwa (za np. osoby bezrobotne, osoby pobierające zasiłek wychowawczy) do Kas Chorych wpłynęła dotacja budżetowa w wysokości I mld 694 min 700 tys zł. Jest to wartość przychodów ze składek na ubezpieczenie zdrowotne jakie Kasa otrzymałaby w styczniu gdyby tylko pierwsza w 1999 roku zaliczka na podatek od dochodów osobistych była płacona wcześniej niż 20 lutego. Ponieważ została wpłacona dopiero 20-go lutego budżet musiał sfinansować Kasom – przez dotacje – jej pierwsze cztery tygodnie (styczeń) ich funkcjonowanie. Za dwa tygodnie Kasy dostają pieniądze z lutowej zaliczki na podatek, tyle że z opóźnieniem, dlatego też na dwa tygodnie budżet znów udzielił pożyczki Kasom na działalność. W kontekście tak przygotowanych źródeł przepływu źródeł finansowania trudno jest mówić o dobrze przygotowanej reformie, o racjonalnej gospodarce a właściwie w ogóle o gospodarce środkami. Pamiętamy również, że już w kwietniu 1999 roku obawiając się utraty płynności finansowej zarządy niektórych kas wystąpiły o wyrażenie zgody na przyznanie limitu ujemnego salda w rachunku bieżącym. Obawa utraty płynności finansowej wynikała z polecenia wydanego Kasom wypłacenia tzw. trzynastych pensji za rok 1998 ze środków bieżących. Dlatego też Rada Kasy wyraziła taką aprobatę w efekcie czego z debetów skorzystało w 1999 roku 12 Kas. Udzielone wcześniej pożyczki z budżetu służyły wypłaceniu zaliczek zakła- dom opieki zdrowotnej aby te mogły wywiązać się zc swoich obowiązków. Kwoty nadpłacone były następnie potrącane z zaliczek przekazywanych tym zakładom w miesiącach późniejszych. Brak wiadomości o wielkości przyszłych i aktualnych środków finansowych będących w dyspozycji zakładów świadczących usługi skutecznie uniemożliwiał prawidłowe zarządzanie. Takich różnorodnych decyzji ze strony Kas uwarunkowanych możliwościami finansowymi na przestrzeni prawie dwóch lat ich istnienia było niestety wiele.
Leave a reply