Zasoby słownikowe, czyli zakres i format stosowanego słownictwa, zakreślają obszar pojęć na jakim opiera się wymiana informacji w danej dziedzinie. W medycynie i ochronie zdrowia zasoby słownikowe stanowią zakres słownictwa medycznego, farmaceutycznego, zdrowia publicznego, epidemiologii i innych pokrewnych dziedzin. Celem wyeliminowania nieporozumień i niespójności wynikających z niejednakowego stosowania terminologii medycznej, zaczęto tworzyć i katalogować słownictwo przypisując poszczególnym terminom określone, w założeniu jednoznaczne znaczenie. Jednocześnie poszczególnym słownym określeniom zjawisk (np. chorób) przypisywano kody: numeryczne, alfanumeryczne czy literowe, leli rolą było krótsze i często bardziej jednoznaczne „zanotowanie” wystąpienia danego zjawiska. W Polsce stosuje się aktualnie:
– Międzynarodową Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych – Rewizję Dziesiątą,
– Międzynarodową Klasyfikację Procedur Medycznych based on ICD-9- -CM version issued in the USA in 1992,
– Klasyfikację Badań Laboratoryjnych,
– Uniwersalną Nomenklaturę Urządzeń Medycznych – ECR1.
Międzynarodową Klasyfikację Chorób i Problemów Zdrowotnych – Rewizję Dziesiątą wprowadzono w Polsce w roku 1997. Stosowana jest w wielu rodzajach dokumentacji medycznej oraz administracyjnej w tym przede wszystkim w:
– Kartach Statystycznych do Karty Zgonów – wraz z wprowadzeniem 1CD-10 zmieniono tryb kodowania kart zgonu. W poprzednim systemie kodowanie wykonywał (en sam lekarz, który wpisywał przyczynę zgonu do karty. Kodował przyczynę zgonu, którą uznał za wyjściową przyczynę zgonu, przy pomocy 3-znakowcj wersji Klasyfikacji. Mankamenty lego sposobu działania systemu statystyki zgonów są oczywiste: brak jednolitości zasad kodowania, brak zgodności z zasadami WHO w dziedzinie wyboru przyczyny wyjściowej zgonu, mala precyzja kodowania. W 1997 wprowadzono system wpółccnlralny, w którym kodowanie, na podstawie wpisu do Karty Zgonu wykonywało 49 osób – koderów w kraju. W 1999 r. liczba ta wynosi już tylko około 30 osób i zmierzamy do jej dalszego zmniejszania. Ogólna liczba kart do kodowania w ciągu roku to około 400 000.
– Kartach Statystycznych Leczenia Szpitalnego (MZ-Szp-11) – jest to druk wydawany w związku z opuszczeniem szpitala przez pacjenta. Druk jest wypełniany obowiązkowo w 10% próbie, natomiast od kilku lat jest stopniowo rozszerzany na 100% wypisów', w poszczególnych regionach kraju (np. woj. śląskie). Zawartość druku odpowiada koncepcji hospital minimal data set występującej w innych krajach.
– Druki i dokumentacja medyczna wew nętrzna oraz dokumentacja dla Kas Chorych.
Leave a reply