Na wysokość podatku od dochodów osób fizycznych mają wpływ: przychody, koszty uzyskania przychodu, skala podatkowa, progi podatkowe, kwota wolna od podatku i ulgi podatkowe. Źródłami przychodu są m.in. stosunek pracy i jemu pokrewne, emerytury i renty, działalność gospodarcza, prawa majątkowe, kapitały pieniężne i sprzedaż nieruchomości lub samochodów.
Od 1 stycznia 1999 r. dochód do opodatkowania został pomniejszony o składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe płacone przez podatnika. Podatek od osób fizycznych jest podatkiem bezpośrednim, zwyczajnym, obligatoryjnym i osobistym o charakterze dochodowym. Obliczany jest przez podatników lub płatników, którymi najczęściej są pracodawcy, organy wypłacające emerytury i renty oraz podmioty wypłacające honoraria. Podatek ten może być zweryfikowany przez właściwy urząd skarbowy.
Jest on zaliczany do podatków państwowych, ale w pewnej części zasila również budżety gmin, powiatów i województw. Od 1999r. do budżetów gmin trafia 27,6% wpływów z tego podatku, 1% zasila budżety powiatowe i 1,5% budżety województw. Por. przepisy art. 3 pkt 3 lit. a, art. 8 pkt 1 i art. 11 pkt 1 lit. a ustawy z 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999-2000 (Dz.U. Nr 150, poz. 983).
W polskim systemie podatkowym występują dwie formy opodatkowania tym podatkiem: a) na zasadach ogólnych, tj. od faktycznie osiągniętych dochodów według obowiązującej skali podatkowej oraz b) w formie zryczałtowanej, tj. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i karty podatkowej. Karta podatkowa stanowi uproszczoną formę zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych małych przedsiębiorstw usługowych.
Leave a reply