Podatek ten został uregulowany ustawą z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz.U. z 1993 r„ nr 94, poz. 431 z póżn. zm. w 1994 r. i w 1996 r.: ostatnia zm. Dz.U. z 1998 r., nr 108, poz. 681). Jest on w zasadzie podstawowym podatkiem płaconym przez rolników za posiadane grunty gospodarstw rolnych (art. 1 ust. 1 ustawy). Jest podatkiem majątkowym, liniowym i bez progresji, uzależnionym od liczby hektarów przeliczeniowych użytków rolnych i wynosi równowartość 2,5 kwintala (250 kg) żyta obliczoną według średniej ceny za trzy pierwsze kwartały roku poprzedzającego na podstawie średnich cen skupu podawanych w komunikatach prezesa GUS.
Podatnikami tego podatku są osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne będące właścicielami lub współwłaścicielami albo samoistnymi posiadaczami gospodarstw rolnych powyżej 1 hektara. Za gospodarstwo rolne (dla celów podatku rolnego) uważa się obszar użytków rolnych, gruntów pod stawami oraz gruntów pod zabudowaniami związanymi z prowadzeniem tego gospodarstwa o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub powierzchni użytków rolnych przekraczającej 1 ha przeliczeniowy. Opodatkowaniu podatkiem rolnym nie podlegają:
– grunty pod jeziorami i wodami płynącymi (rzekami, strumykami, potokami), wałami przeciwpowodziowymi oraz zbiornikami wody służącymi do zaopatrzenia ludności w wodę:
– grunty leśne i stanowiące nieużytki:
– grunty wyłączone z użytkowania rolniczego decyzjami administracyjnymi:
– grunty wpisane do rejestru zabytków:
– grunty zajęte na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność rolnicza oraz
– lasy zajęte na ośrodki wypoczynkowe, działki budowlane i rekreacyjne.
Obowiązek podatkowy nie dotyczy Skarbu Państwa i gmin. Podatnicy podatku rolnego będący równocześnie podatnikami podatku od nieruchomości lub podatku leśnego – od 1 stycznia 2000 r. na podstawie rozporządzenia ministra finansów z 21 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 105, poz. 1200) – wpłacają te podatki w formie łącznego zobowiązania pieniężnego.
Leave a reply