Rzeczywiste wykonanie przychodów ze składek zamknęło się kwotą 18 mld 841 min 800 tys zł, niedobór ze składek więc w stosunku do planu, na koniec 1999 roku wyniósł 1 mld 158 min 300 tys zł tj. 5,8%.
Rok 2000 tylko w niewielkim zakresie zmieni! te zależności gdyż środków do systemu nie wpływa więcej (zakładany wzrost nakładów o 0,06% przy równoczesnym realnym ich spadku równemu średniorocznemu wskaźnikowi inflacji w roku 2000), poziom ściągalności składek w zasadzie nie poprawił się, a kasy coraz dokładniej monitorują to za co płacą negując wiele rachunków i odraczając zwroty płatności na bliżej nie określoną przyszłość. To z kolei generuje kolejne koszty z którymi muszą poradzić sobie dyrektorzy zakładów opieki zdrowotnej i samorządy jako odpowiedzialne za stan opieki nad mieszkańcami objętego ramami administracyjnymi terenu. Rola płatnika w ograniczaniu dostępności do świadczeń zdrowotnych może być więc wyrażona poprzez następujące czynniki:
– ograniczony budżet Kasy Chorych,
– ograniczoną wielkość środków' finansowych na finansowanie określonego zakresu świadczeń zdrowotnych,
– błędy w przygotowaniu planu zabezpieczenia potrzeb na świadczenia,
– akceptację zbyt wysokiej ceny jednostkowej za świadczenia zdrowotne,
– finansowanie złej struktury świadczeń zdrowotnych,
– ułatwienie w prowadzeniu nieracjonalnej, z punktu widzenia Kasy, gospodarki poprzez zastosowane mechanizmy finansowania świadczeń,
– wymuszone finansowanie dodatkowych świadczeń zdrowotnych na podstawie zmian przepisów (nieubezpicezeni, świadczenia wysokospecjalistyczne).
Leave a reply