ZOZ jest zespołem osób i środków majątkowych utworzonym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia, ale również utrzymywanym w tym celu, co oznacza, że nic musi do niego stosować się zasada samofinansowania, właściwa dla działalności gospodarczej: obowiązek utrzymywania spoczywa na „organie założycielskim”, która to obiegowa nazwa (mająca jednak umocowanie ustawowe, choć poza ustawą o ZOZ, a ponadto tylko w 1999 r.1) określa potocznie to, co ustawa nazywa „podmiotem, który utworzył ZOZ”. W rezultacie, organ założycielski ma szczególne obowiązki, których nie ma jego odpowiednik w odniesieniu do przedsiębiorstwa.
Ustawa o ZOZ wylicza kategorie ZOZ-ów (w tym szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, przychodnia, ośrodek zdrowia, pracownia diagnostyczna, zakład rehabilitacji leczniczej), jak również precyzuje organizacyjny element tej instytucji. ZOZ-em może zatem być: odrębna jednostka organizacyjna, część innej jednostki organizacyjnej, jednostka organizacyjna podległa innej jednostce organizacyjnej oraz zespół ZOZ-ów, składający się z ZOZ-ów jako jednostek organizacyjnych zespołu.
Z ogólnej definicji ZOZ wynika, że ZOZ stanowiący „część innej jednostki organizacyjnej” musi być organizacyjnie wyodrębniony, a zatem stanowić wyodrębnioną jednostkę organizacyjną w ramach określonej jednostki organizacyjnej. Organizacyjne wyodrębnienie ZOZ-u jest konieczne także z tego powodu, że każdy ZOZ powinien:
– mieć statut określający ustrój ZOZ-u oraz inne sprawy dotyczące jego funkcjonowania, nadany przez organ założycielski (art. 11 ustawy o ZOZ): być wpisany do rejestru ZOZ-ów, prowadzonego przez wojewodę (z wyjątkiem ZOZ-ów utworzonych przez ministra lub centralny organ administracji rządowej albo przez państwową uczelnię medyczną, rejestrowanych przez Ministra Zdrowia) – i może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru: kwestie rejestru reguluje rozporządzenie Ministra Zdrow-ia z dnia 30 sierpnia 2000 r. w sprawie rejestru zakładów opieki zdrowotnej (Dz.U. Nr 74, poz. 864).
Leave a reply