Stąd coraz szersze zainteresowanie zyskuje koncepcja elektronicznego rekordu medycznego oraz elektronicznego rekordu pacjenta. Za elektroniczny rekord medyczny uważamy „dynamiczny zbiór danych, zapisanych w formie elektronicznej, tworzony przez personel medyczny (da nej jednostki), w celu umożliwieniu sobie i innym dostępu do informacji koniecznej do realizacji opieki medycznej nad pacjentem’” (definicja wg EPR Programme'). Rekord ten jest zatem tworzony i przetwarzany głównie na terenie jednostki opieki zdrowotnej, która zajmuje się pacjentem w trakcie danego incydentu zdrowotnego. Udostępnianie danych z rekordu medycznego innym podmiotom następuje wtedy, gdy istnieją odpowiednie wymagania prawne i organizacyjne, oraz gdy inni potencjalni użytkownicy wyrażają zainteresowanie takimi danymi.
Elektroniczny Rekord Pacjenta (ERP) jest szerszym zbiorem danych i zawiera informacje pochodzące od wielu instytucji i osób, które świadczyły usługi zdrowotne dla pacjenta. Zakłada się, że pacjent jest w centrum systemu gromadzącego informacje, niezależnie od tego czy system ten zbudowany jest w oparciu o centralną bazę danych, prowadzoną i utrzymywaną na poziomie regionu (np. regionalne fundusze ubezpieczeniowe) czy też bazy rozproszone, powstające i utrzymywane przez poszczególne instytucje opieki zdrowotnej (np. lekarzy rodzinnych).
Z uwagi na fakt, że rekord pacjenta zakłada złożenie wielu pojedynczych rekordów medycznych, konieczne jest zapewnienie kilku ważnych warunków ich prowadzenia, w tym:
– identyfikacji pacjenta na poziomic krajowym,
– używania jednolitej terminologii medycznej i kodów,
– używania jednolitych zakresów danych (minimal data sets),
– używania standardowych protokołów wymiany informacji wraz z odpowiednimi mechanizmami ochrony danych.
Leave a reply