Przedmiotem analizy uczyniono medyczną działalność profilaktyczną, na którą składa się ocena warunków pracy i ich wpływu na stan zdrowia pracujących wraz z wydawaniem stosownych zaleceń, ocena stanu zdrowia oraz orzekanie o zdolności do pracy w określonym zawodzie lub o braku przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku. Ocenę warunków pracy określono jako wizytacje stanowisk pracy przez lekarza, uzyskiwanie informacji od pracowników i osób z odpowiednich komórek zakładu pracy. Bezpośrednią konsekwencją oceny warunków pracy jest sporządzanie charakterystyk stanowusk pracy, ich aktualizacja oraz wydawanie zaleceń lekarskich i kontrola poprzednich zaleceń. W wyniku takiej oceny następuje określenie częstotliwości badań okresowych i zakresu tych badań oraz badań uzupełniających. Ocena stanu zdrowia, jako drugi element orzekania o zdolności do pracy, dokonywana jest przez lekarza uprawnionego do badań profilaktycznych i opiera się o analizę sytuacji zdrowotnej pracowników w relacji do środowiska pracy. Ukierunkowana jest ona na wykrywanie chorób zawodowych, wczesne wykrywanie odchyleń stanu zdrowia będących wynikiem wpływu środowiska pracy oraz na określenie w razie zaistniałej potrzeby dodatkowych badań diagnostycznych i czynnościowych. Efektem obu tych działań jest wydanie orzeczenia lekarskiego. Warunkuje ono dopuszczenie pracownika do pracy na określonym stanowisku. Działania profilaktyczne stanowiące źródło kosztów i korzyści pracodawcy rozumie się więc wyłącznie jako te, które mają związek ze środowiskiem pracy i występującym ewentualnym narażeniem zawodowym. Dlatego też profilaktyka nie jest tu traktowana w sposób globalny, ale jako działania ukierunkowane na zapobieganie chorobom zawodowym, wypadkom przy pracy, zatruciom w miejscu pracy, inwalidztwu nabytemu w miejscu pracy lub spowodowanemu narażeniem zawodowym.
Koszty ponoszone w związku z medyczną działalnością profilaktyczną można rozpatrywać w dwóch ujęciach: jako koszty bezpośrednie i koszty pośrednie. Pierwsze z nich to koszty jakie pracodawca ponosi w związku z opłacaniem medycznej działalności profilaktycznej, w tym z prowadzeniem badań profilaktycznych i realizacją orzeczeń lekarskich. Drugie, związane są ze stratami ekonomicznymi (utraconymi korzyściami), do których zalicza się m.in. utraconą wartość produkcji na skutek absencji chorobowej bądź wypadku przy pracy. Kosztów tych można by uniknąć prowadząc stosowne działania profilaktyczne i przestrzegając zaleceń z nich wynikających. Wówczas przybierają one formę korzyści odczuwanych przez pracodawcę jako nieskonsumowane zasoby finansowe. Szacunku korzyści dokonuje się na podstawie określenia unikniętych negatywnych skutków, które wyrażone w jednostkach pieniężnych dają obraz unikniętych kosztów.
Podmiotami przeprowadzonej analizy uczyniono 12 zakładów pracy o profilu produkcyjnym i usługowym. Podstawowym kryterium ich wyodrębnienia było występowanie czynników narażenia.
Leave a reply