Idealnym rozwiązaniem jest tabela plac w której stawki między różnymi stanowiskami nie zazębiają się. Jest to zgodne z powszechnie stosowaną zasadą, że prace o wyższym stopniu kwalifikacji (złożoności) i odpowiedzialności powinny być wyżej wynagradzane w stosunku do prac wymagających niższych kwalifikacji i odpowiedzialności.
Z oceny funkcjonujących aktualnie w placówkach służby zdrowia zasad wynagradzania wynika, że modyfikacji wymaga również system ocen oraz zasady premiowania. Mimo, że potocznie dokonuje się oceny pracowników, to jednak nie zawsze płace są od niej uzależnione. Świadczą o tym m.in. badania w wyżej wymienionych ZOZ, gdzie zróżnicowanie płac między pracownikami na tym samym stanowisku jest niewielkie (z wyłączeniem wynagrodzenia za dyżury medyczne), a w wielu wypadkach większość lekarzy ma jednakowe stawki. Ocena pracy nie musi polegać na opracowaniu specjalnego systemu ocen, którego wdrożenie nie jest łatwe i nie zawsze przynosi efekty, gdyż zależy od podejścia przełożonych.
Wystarczy określić zestaw głównych kryteriów oceny, dokładnie jc zdefiniować, aby różni przełożeni interpretowali jc jednakowo, określić ich wpływ' na płace w miarą wymiernie i zapoznać pracowników. Aby system był skuteczny pracownik musi bowiem wiedzieć, od czego może zależeć wzrost jego płacy i czy warunki te może spełnić. Niestety w ostatnich latach rozpowszechnia sią praktyka odwrotna, unikanie wszelkich kryteriów, stosowanie uznaniowości, gdzie tylko przełożony wic, co decyduje o zróżnicowaniu płac pracowników.
Leave a reply