Category Biznes

Przystępując do postępowania w sprawie udzielenia zamówienia publicznego na dostawę drukarek:

– 1) 10 szt. HP LJ 1100 lub równoważnych,

Wyniki analizy typu koszt-korzyść działalności profilaktycznej w zakładach pracy zaprezentowano w postaci ilorazowego wskaźnika będącego ilorazem zdyskontowanych korzyści w ujęciu finansowym i zdyskontowanych kosztów i różnicowego wskaźnika wynikowego obrazującego korzyści netto.

Wdrożenie reformy ochrony zdrowia powoduje istotne zmiany w zakresie funkcjonowania i organizacji zakładów opieki zdrowotnej. Zmiana organizacji i funkcjonowania zakładów wymaga niejednokrotnie poniesienia znacznych nakładów finansowych trudnych do udźwignięcia przez samorządy lokalne.

Standardy te sformułowane są w postaci krótkich zdań oznajmujących stan pożądany. Często towarzyszy im nieco dłuższe wyjaśnienie intencji danego standardu. Podany jest też sposób oceniania czy jest on przez szpital spełniany, czy nic. Dodatkowo podany jest sposób punktowania poszczególnego standardu. Dość często standard główny uzupełniony jest standardami szczegółowymi, które dotykają poszczególnych aspektów standardu głównego.

Doświadczenia krajów wysoko rozwiniętych wskazują, że system płac należy do najważniejszych elementów zarządzania w każdym podmiocie gospodarczym, niezależnie od jego wielkości i formy własności. Od kwalifikacji pracowników, jakości wykonywanej przez nich pracy i zaangażowania zależą efekty pracy każdej firmy i jej prestiż. Wymaga to obiektywnego motywowania różnych grup zawodowych.

W sytuacji „niewielu kupujących wielu sprzedających” trudno liczyć na możliwość poprawy bilansu negocjacyjnego za pomocą jednego czynnika na dodatek czynnika prostego. Postęp jest możliwy jedynie w przypadku działania strategicznego i systemowego jednocześnie. Przez działania strategiczne rozumiemy w tym miejscu działania pośrednie, zgodnie zresztą z klasycznym sposobem myślenia w tej kwestii. Nie działamy najkrótszą drogą, ale uruchamiamy przemyślane łańcuchy przyczynowo skutkowe, które w ostatecznym rozrachunku doprowadzą do efektu zbliżonego do oczekiwanego.

W świetle istniejącego w Polsce ustawodawstwa wyróżnić można akty prawne stanowiące podstawę i oparcie dla podejmowania i rozwijania różnorodnych form malej przedsiębiorczości w dziedzinie pielęgniarstwa i w innych zakresach z nim powiązanych.

Najlepszym narzędziem ułatwiającym określenie strategii wynagradzania jest wartościowanie pracy, stosowane powszechnie w krajach Europy Zachodniej. Polega ono bowiem na ustaleniu odpowiednich kryteriów, odzwierciedlających specyfikę pracy danej placówki, które powinny następnie decydować o zróżnicowaniu płac zasadniczych między różnymi stanowiskami pracy. Z kolei nadanie wag punktowych określa hierarchią ważności tych kryteriów. Wartościowanie pracy umożliwia więc uwzględnienie takich specyficznych cech pracy w służbie zdrowia jak posiadanie specjalizacji przez lekarzy (w zależności od potrzeb można nawet nadać specjalizacjom różne wagi punktowe), odpowiedzialność za bezpośrednią opiekę nad pacjentem i procesem jego leczenia, obciążenie psychonerwowe związane z przeprowadzaniem różnych zabiegów a także uciążliwe warunki środowiska pracy na niektórych stanowiskach. Zastosowanie wartościowania do określenia hierarchii prac (taryfikacji) jest szczególnie przydatne w dużych placówkach, gdzie występuje różnorodność prac medycznych oraz większa liczba stanowisk administracyjnych i obsługi. Wdrażanie wyników wartościowania pracy może być rozłożone w czasie, aby uniknąć ewentualnych większych skutków finansowych związanych ze zmianą relacji płac.

1 stycznia 1999 r. to dzień szczególny w historii naszego kraju, dzień, w którym jednocześnie weszły w życie trzy reformy, a wśród nich reforma w zakresie opieki zdrowotnej. Sytuacja społeczno-ekonomiczna kraju wymusiła odchodzenie od „sztucznych tworów”, powoływanych wyłącznic do ochrony zdrowia, jakimi sąZOZ-y, na rzecz podporządkowania podmiotów medycznych prawu handlowemu i gospodarczemu. Miało to zapewnić poprawy funkcjonowania służby zdrowia zarówno w sferze organizacyjno-finansowej, jak również w zakresie jakości i dostępności usług medycznych dla pacjentów.

Celem prowadzenia każdego postępowania zamówicniowopublicznego jest zawarcie umowy cywilnoprawnej. Biorąc pod uwagę oba akty prawne zamawiający zawiera umowę zgodnie z kodeksem cywilnym i jednocześnie włącza w treść postanowień umowy stwierdzenie o zawarciu umowy po wyborze oferty zgodnie z którymś z trybów ustawy o zamówieniach publicznych. Tu jednak kończy się dominacja ustawy o zamówieniach publicznych i zaczyna się bezwzględna podległość przepisom kodeksu cywilnego.

Aby sprostać tym wyzwaniom szefowie placówek musieli (lub muszą) rozstać się z kierowaniem opartym na intuicji, nieliczeniem się z kosztami. Jedynie uznanym i akceptowanym standardem jest zarządzanie w oparciu o znajomość nowoczesnych technik i metod. Chętnym do zdobywania nowej wiedzy w sukurs przyszły wyższe uczelnie, głównie ekonomiczne oferując studia podyplomowe z zakresu zarządzania ochroną zdrowia. Również i firmy szkoleniowe proponują różnorodne formy dostarczania wiedzy na czas.

Kolejnym obszarem analizy plac, który może wskazać występujące nieprawidłowości i sposoby ich wyeliminowania jest zróżnicowanie stawek zasadniczych. Generalnie w analizowanych zakładach poziom stawek poszczególnych pracowników, zarówno lekarzy, jak i średniego personelu medycznego nie zależy bezpośrednio od doświadczenia zawodowego a nawet od zajmowanego stanowiska. Na tym samym stanowisku niższe stawki otrzymują pracownicy z długim doświadczeniem zawodowym od pracowników z krótkim doświadczeniem, na stanowiskach hierarchicznie wyższych występują niższe stawki w stosunku hierarchicznie niższych, w wyższej kategorii zaszeregowania stosuje się niższe stawki w stosunku do kategorii niższej (na tych samych stanowiskach).

Wszelkie konflikty należą ogólnie do sfery kryzysów, ale ze względu na specyfikę konfliktu pomiędzy Kasami Chorych (płatnikiem) a szpitalami i Zakładami Opieki Zdrowotnej kategoryzuję go osobno. Temat jest widowiskowy i posiada już bogatą bibliografię.

Jest to jeden z najistotniejszych elementów marketingu usług medycznych. Specyficznym „produktem” bowiem jest tutaj usługa, polegająca na moderowaniu procesu leczenia pacjentów, co ze względu na specyfikę medyczną- wymaga szczególnej uwagi. Ma to wymiar nie tylko w postaci odpowiedniego przygotowania i kontroli pracy personelu medycznego. Również jest związane z opracowywaniem i wdrażaniem szeregu systemów wymiany informacji pomiędzy personelem medycznym, a pacjentem. Przykładem takich systemowych rozwiązań jest chociażby system przyjmowania pacjentów w przychodniach, likwidujący bądź ograniczający kolejki do lekarza, czy zapewniający konkretny komfort dla pacjenta. Poprzez określenie „komfort” nie należy rozumieć np. skórzanych foteli ustawionych w holu przychodni. Dla pacjenta „komfort” to jasna wymiana informacji, kompetentna i miła obsługa czy odpowiednio ustalone terminy wizyt.