Daily Archives 23 lipca 2015

ZOZ jest zespołem osób i środków majątkowych utworzonym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia, ale również utrzymywanym w tym celu, co oznacza, że nic musi do niego stosować się zasada samofinansowania, właściwa dla działalności gospodarczej: obowiązek utrzymywania spoczywa na „organie założycielskim”, która to obiegowa nazwa (mająca jednak umocowanie ustawowe, choć poza ustawą o ZOZ, a ponadto tylko w 1999 r.1) określa potocznie to, co ustawa nazywa „podmiotem, który utworzył ZOZ”. W rezultacie, organ założycielski ma szczególne obowiązki, których nie ma jego odpowiednik w odniesieniu do przedsiębiorstwa.

Reforma ochrony zdrowia, jej kształt i sposób prowadzenia były przedmiotem wieloletniej dyskusji. Szczególnie w okresie transformacji ustrojowej, w latach 90-tych, wyraźnie uwidoczniły się negatywne strony systemu odziedziczonego z przeszłości do których zaliczymy np. upolitycznienieopieki zdrowotnej w zakresie finansowania i zarządzania czy wzrost znaczenia „szarej” strefy powodującej niezadowolenie pacjentów. Uwypuklające się coraz bardziej wady stanowiły przesłankę do zmiany organizacji zasad funkcjonowania ochrony zdrowia. Wyznaczone priorytety skupiono w działaniach o charakterze organizacyjnym i finansowym. Przedmiotem rozważań stała się ekonomia – dziedzina która dotychczas pomijana była w rozważaniach o systemie opieki zdrowotnej.

Likwidacja zakładu opieki zdrowotnej tam, gdzie nic wynika to z nadmiernie rozbudowanej sieci służby zdrowia a jedynie z przyczyn finansowych, to nie koniec problemu. To powiększenie rzeszy bezrobotnych przy i tak wysokiej stopie bezrobocia, to zwiększone nakłady na wynikające stąd zobowiązania wobec zwalnianych pracowników, to wreszcie konieczność zapewnienia opieki zdrowotnej na danym terenie w innej formie. Łatwiej jest chyba utrzymać w takiej sytuacji coś, co już istnieje, niż doprowadzić do likwidacji i z czasem rozpoczynać tworzenie od podstaw.